ARCHIWUM 006


Archiwum  001

Archiwum  002

Archiwum  003

Archiwum  004

Archiwum 005

Archiwum 006

Archiwum 007  od 12-10-2002  do 21-11-2002

Archiwum 008 (21.11.2002 - 2003-01-12)

Archiwum 009 (2003-01-12 - 2003-07-28)

Archiwum 010 (10.08.2003-01.11.2003) 


 

Przemyśl (2002-11-24)

W  Soborze św. Jana Chrzciciela w Przemyślu, w dzień Święta Męczennika  Jozafata Kuncewicza, wystawiono wiernym relikwie do adoracji. Rękę św. Jozafata i Omoforion (rodzaj stuły, oznaka godności biskupiej, najważniejszy, charakterystyczny element szat liturgicznych, wyróżniających biskupów spośród innych duchownych).

Święty Jozafat Kuncewicz pochodził z Włodzimierza Wołyńskiego, z rodziny mieszczańskiej. Urodził się około roku 1580. Jako młodzieniec udał się na życzenie rodziców do Wilna, by przysposobić się do zawodu kupieckiego. Tam zetknął się z gorliwymi duchownymi i został wciągnięty w intensywne życie i sprawy młodej unii. W 1604 r. przyjął z rąk metropolity Pocieja habit bazyliański, a następnie święcenia subdiakonatu i diakonatu. Spełniając początkowo zwykłe posługi w cerkwi, oddał się potem studiom teologicznym, korzystając m.in. z pomocy profesorów Akademii Wileńskiej. W 1609 r. został kapłanem i objął kierownictwo nowicjatu. Rychło znalazł się też na pierwszej linii walki, jaka rozgorzała pomiędzy zwolennikami unii kościelnej a jej przeciwnikami. O jego osiągnięciach tego czasu świadczy wymownie przydomek „duszochwat", jaki mu zaczęto nadawać. O uznaniu współczesnych świadczą też darowizny dla zakonu, składane na jego ręce. Dowodzi tego również zaufanie przełożonych, którzy powierzali mu coraz to ważniejsze stanowiska. W 1613 r. mianowano go archimandrytą u św. Trójcy w Wilnie. W następnych latach jeździł z metropolitą Ruskim do Kijowa. W r. 1617 został ihumenem w Byteniu, dokąd przeniesiono nowicjat. W tym samym roku otrzymał nominację na koadiutora połockiego. W kilka miesięcy później zmarł arcybiskup Brodnicki i wówczas to Jozafat nie mając jeszcze 40 lat został jego następcą. Nie zmieniając swego skromnego trybu życia, rozwinął wówczas na terenie olbrzymiej diecezji gorliwą działalność duszpasterską, która w niejednym przypominała raczej orkę misjonarską. Wiele troski okazywał duchowieństwu. Pozyskiwał wielu, niemniej wzbierała także na sile akcja przeciwników, spotęgowana zręczną działalnością Melecego Smotryckiego. Sytuacja stała się szczególnie trudna w 1621 r., kiedy to Jozafat był przez czas jakiś nieobecny, przebywając z Rutskim na sejmie w Warszawie. Tu i ówdzie zaczynały się tumulty i rozruchy. Jozafat stał się ofiarą jednego z nich. Gdy 12 listopada 1623 r. przebywał w Witebsku, doszło do demonstracji przed jego mieszkaniem, kiedy zaś wyszedł, aby uspokoić tłum, dwóch ludzi napadło nań, potem ktoś z tłumu dobił go dwoma strzałami w głowę. Ciało utopiono w Dźwinie. Tak dokonała się Witebska tragedia, która stała się poniekąd przełomem w dziejach unii. Rychło wszczęto postępowanie prawne zmierzające do beatyfikacji. Dokonał jej jednak dopiero Urban VIII (1642). Po rozbiorach kult Jozafata przygasł. Ożywił się znowu w wieku XIX, kiedy to Pius XI uroczyście go kanonizował (1867). Rząd carski kazał wówczas ukryć relikwie świętego. Odnaleziono je dopiero w r. 1916 w Białej Podlaskiej i wówczas to przewieziono je do Wiednia. Od r. 1949 znajdują się w bazylice św. Piotra w Rzymie. Jego ręka jak również czerwonego koloru omofor, czyli naramiennik znajdują się w Soborze świętego Jana Chrzciciela w Przemyślu.

ks. Bogdan Stepan

Wspólne modlitwy w  Krasicach (2002-11-21, 11.00)

(21 listopad - SOBÓR ARCYSTRATEGA MICHAŁA I WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH MOCY NIEBIOS)

W cerkwi greckokatolickiej p.w. Arcystratega Michała w Krasicach koło Przemyśla została odprawiona  uroczysta Liturgia Święta przez Księdza Mitrata Eugeniusza Popowicza - Wikariusza Generalnego. Na uroczystość odpustową do Krasic przybył również proboszcz  rzymsko-katolicki z  Krasiczyna - ks. kanonik Stanisław Bartmiński oraz ks. Bogdan Stepan -dziekan greckokatolicki i Mirosław Sydor - prezes  towarzystwa Ukraińskiego Narodowego Domu w Przemyślu. Do starej cerkwi zbudowanej na przełomie XVIII i XIX  wieku  p.w.  Arcystratega  Michała  przybyli wierni dwóch obrządków: rzymsko-katolickiego i grecko-katolickiego, Polacy i Ukraińcy. Po Liturgii Świętej wspólnie się modlono   za ofiary walk polsko-ukraińskich. Dzisiejsze modlitwy w Krasicach są pięknym przykładem  pojednania, przebaczenia i wspólnego współistnienia narodów: polskiego i ukraińskiego na  ziemi krasiczyńskiej.

foto ks. Bogdan Stepan

Krasice 2002-11-21, 11.00


Święto Ukraińskiej Szkoły im. ks. Markijana Szaszkiewicza

w Przemyślu. (2002-11-09)

Fotoreportaż  Andrzeja Stepana

 

 


Odpust parafialny w Kobylnicy Wołoskiej (8-11-2002).

8 listopada w dzień  męczennika Dymitra odbył się odpust parafialny w Kobylnicy Wołoskiej. W uroczystościach uczestniczyli księża: ks. Bogdan Stepan- dziekan przemyski i ks. Jan Tarapacki - proboszcz.  Wierni modlili się w cerkwi podczas Liturgii Świętej, a w godzinach popołudniowych zostały odprawione nabożeństwa za zmarłych na cmentarzach w Kobylnicy Wołoskiej i Ruskiej.

Cerkiew w Kobylnicy Wołoskiej 2002-11-08 (foto ks. Bogdan Stepan) 


Pierwszego listopada przypada rocznica śmierci Metropolity Andreja Szeptyckiego.

Metropolita Andrej Szeptycki (1901-1944). W ciągu 44 lat kierował Cerkwią i był wielkim autorytetem dla ukraińskiego społeczeństwa. W ciągu I i II wojny światowej, przeżył siedem zmian rządów: rosyjskiego, austriackiego, ukraińskiego, polskiego, radzieckiego, nazistowskiego i znów radzieckiego.

Urodził się 22 lipca 1865r. we wsi Przyłbice w województwie lwowskim. Pochodził ze starodawnego rodu, który w XIX wieku spolonizował się, a członkowie rodziny zostali katolikami obrządku łacińskiego, posługującymi się językiem francuskim. Nie zważając na sprzeciw ze strony ojca decyduje się powrócić do swoich korzeni i wstępuje do Bazylianów, aby służyć „wiejskiej”, jak ją nazywali wówczas, Grecko-Katolickiej Cerkwi.

W wieku 36 lat Andrej Szeptycki, posiadający niezwykłe charyzmaty, zostaje Głową Ukraińskiej Grecko-Katolickiej Cerkwi. Pracuje nad pogodzeniem różnych etnicznyczh grup, zostawia w spadku wiele prac na temat duchowości i społecznych problemów. Wypracowuje nowe metody służby. Sprowadza na Ukrainę zakon Redemptorystów i tworzy klasztory Studytów, a także inne religijne zgromadzenia. Jest fundatorem szpitala, Muzeum Narodowego, Akademii Teologicznej. Udziela pomocy pieniężnej różnym religijnym, kulturalnym i oświatowym organizacjom.

Metropolita Andrej był mecenasem artystów, studentów i wielu prawosławnych chrześcijan, a także pionierem w sprawach ekumenizmu.

Władał jęykiem jidisz tak dobrze, że bez problemów mógł porozumiewać się Żydami. Podczas jego duszpasterskich wizyt w różnych miastach żydowscy wierni witali go z Torą. W czasach niemieckiej okupacji udzielił schronienia setkom Żydów w swoim pałacu arcybikupim.

W tym czasie metropolita pisze list pasterski „Nie zabijaj”, który był śmiałym protestem przeciwko zbrodniom nazistów.

Metropolita Andrej zmarł 1 listopada 1944r. Obecnie trwa proces jego beatyfikacji.


Grekokatolicy pierwszego listopada  porządkowali groby, palili świece i modlili się za swoich bliskich - (2002-11-01)

W Cerkwi Greckokatolickiej wierni modlą się za zmarłych w drugi i trzeci dzień święta Zmartwychwstania Pańskiego oraz  w pierwszą niedzielę po Wielkanocy ("Tomyna Nedila"), wtedy to procesyjnie wychodzi kapłan z wiernymi  po Liturgii Świętego Jana Złotoustego na cmentarz i tam odprawia nad grobami "panachydę" - nabożeństwo za zmarłych. Również w sobotę przed Zesłaniem Ducha Świętego i w niedzielę Wszystkich Świętych (tydzień po Pięćdziesiątnicy)  w dawnej Galicji wytworzył się zwyczaj  modlitw za zmarłych, a przede wszystkim za tych, którzy swoje życie poświęcili w walce za ojczyznę.

Pomimo tego, iż Cerkiew Greckokatolicka dnia  pierwszego listopada nie czci  jako święta, wierni porządkowali groby swoich bliskich, zapalali świece i modlili się. 


Pielgrzymka grekokatolików z Żuław do Korni na południu Polski. ( 2002-10-26, 10.30)

W sobotę 26 października do Korni, wsi położonej niedaleko przejścia granicznego w Hrebennem,  przyjechali dawni mieszkańcy wysiedleni w 1947 roku w ramach akcji "Wisła". W Korniach znajduje się murowana cerkiew zbudowana 1910 roku, drewniana dzwonnica  z XVII wieku i stary cmentarz greckokatolicki - uporządkowany i ogrodzony przez byłych mieszkańców  z parafii św. Mikołaja w Żelichowie na Żuławach.  Wierni z okolic Gdańska i Elbląga każdego roku przyjeżdżają do swojej rodzinnej miejscowości na odpust parafialny św. Paraskewji, aby uporządkować groby swoich bliskich. Uroczystościom religijnym przewodniczyli księża: ks. Bogdan Stepan - dziekan przemyski i ks. Jan Tarapacki - proboszcz.   >>>


KONCERT JUBILEUSZOWY

 na Zamku Kazimierzowskim w Przemyślu.

30 - lecie artystycznej działalności Ukraińskiego Chóru Męskiego  „Żurawli” (1972-2002)

FOTOREPORTAŻ >>>


NAGRODY POJEDNANIA - KRASICZYN 2002-10-19(15.00)

W Krasiczyńskim Zamku koło Przemyśla w sobotę 19 października wręczono Nagrody Pojednania. W tym roku zostali nagrodzenia: Jack Kuroń, Mykoła Riabczuk i Polsko-Ukrainski Batalion. Kapituła  "Nagrody Pojednania" ustanowiona została w 2000 roku. Tworzą ją wybitni  przedstawiciele Kościoła, świata nauki, kultury, polityki i mediów. Nagrodę Pojednania otrzymują  osoby lub organizacje, których działalność służy partnerskim   i przyjacielskim stosunkom polsko-ukraińskim. W ubiegłym roku Nagrody Pojednania otrzymali:   profesor Iwan Wakarczuk - rektor Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie i profesor Jerzy Kłoczowski z KUL. 

Uroczystego wręczenia nagród w Krasiczynie dokonał Kardynał Lubomyr Huzar - Patriarcha, zwierzchnik Kościoła Greckokatolickiego. >>>


II Międzynarodowa Konferencja  - Przemyśl , 18 19 październik 2002

W Przemyślu  rozpoczęła się dwudniowa II Międzynarodowa Konferencja - Stosunki polsko-ukraińskie w zmieniających się uwarunkowaniach europejskich. Organizatorami Konferencji są: Wyższa Szkoła Administracji i Zarządzania w Przemyślu, Lwowski Narodowy Uniwersytet im. Iwana Franki i Kapituła Nagrody Pojednania. Podczas uroczystego otwarcia Konferencji  w auli Wyższej Szkoły Administracji i Zarządzania w Przemyślu  do uczestników i zaproszonych gości słowo wstępne wygłosił Metropolita Przemysko-Warszawski Arcybiskup Jan Martyniak.  >>>   

Przemyśl, 2002-10-18, 14.00

Foto: STEPAN 


Kardynał Camillo Ruini w Lublinie. (16.10.2002). 

W Lublinie przebywał kardynał Camillo Ruini, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch, który w środę otrzymał tytuł doktora honoris causa KUL. Kardynał Camillo Ruini otrzymał tytuł doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego jako wyraz najwyższego uznania dla działalności naukowej w dziedzinie teologii i filozofii, dla wielostronnej działalności kościelnej, talentu administracyjnego, jak również pastoralnej i dyplomatycznej troski o sprawy Kościoła powszechnego. Uczestniczący w uroczystości minister ds. integracji europejskiej Włoch, Rocco Buttiglione, podkreślił zasługi kardynała Ruiniego w upowszechnianiu nauki papieża we Włoszech.  

W godzinach rannych Kardynał Ruini w obecności Metropolity Przemysko-Warszawskiego  Arcybiskupa Jana Martyniaka odwiedził Greckokatolickie Seminarium w Lublinie.


Obchody Święta Matki Boskiej Opiekuńczej w Komańczy (Pokrow Preswiatoi Bohorodyci - 14 październik).

W Dekanacie Przemyskim  uroczystościom Święta Matki Boskiej Opiekuńczej przewodniczył Jego Ekscelencja Arcybiskup Jan Martyniak Metropolita Przemysko Warszawski. W Komańczy  14 października o  godzinie  10.00 Jego Ekscelencja  Arcybiskup Jan odprawił Liturgię Świętą wraz z Wikariuszem Generalnym Eugeniuszem Popowiczem i księżmi przemyskiego i krakowsko-krynickiego dekanatów. W tym dniu zgodnie z  tradycją  Kościoła Greckokatolickiego wierni modlili się na grobach żołnierzy, którzy walczyli o niepodległość i  wolność narodu ukraińskiego.  >>>

 


Opozycja i rząd na Ukrainie muszą przyjąć program, który będzie korzystny dla całego państwa - uważa kard. Lubomyr Huzar.

15 października, zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego otrzymał w Lublinie medal Unii Lubelskiej. Kard. Huzar uczestniczy w konferencji "Ukraina w Europie", która rozpoczęła się w Warszawie.

- Największa trudność dotyczy teraz woli porozumienia między opozycją a rządem na Ukrainie - powiedział kardynał. Jego zdaniem, ani opozycja ani władza nie potrafiły przekonać narodu, że naprawdę pracują na korzyść państwa. - Nie ma jasnego, czystego programu działania na rzecz całego narodu, bogaci stają się jeszcze bogatsi, a biedni jeszcze biedniejsi.

15 października kard. Huzar otrzymał medal Unii Lubelskiej z rąk prezydenta Lublina Andrzeja Pruszkowskiego. Na życzenie laureata spotkanie rozpoczęła modlitwa w intencji pojednania polsko-ukraińskiego w kaplicy Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim. - Europa musi oddychać dwoma płucami, ale nie powinniśmy też zapominać, że Europa potrzebuje jednego serca. Za różnymi sposobami naszego życia powinno stać jedno zrozumienie, że stoimy na gruncie tradycji chrześcijańskiej - powiedział laureat.

Medal ustanowiono w 1999 roku, w 430. rocznicę podpisania Unii Lubelskiej. Przyznawany jest osobom szczególnie zasłużonym dla realizacji idei dialogu Wschodu i Zachodu. Otrzymał go m.in. Romano Prodi.

KAI (mj //mr)


Pielgrzymka do lwowskiej Greckokatolickiej Katedry Świętego Jerzego - 12-10-2002. 

12 października br  proboszcz Soboru św. Jana Chrzciciela w Przemyślu  ks mitrat Eugeniusz Popowicz zorganizował pielgrzymkę do lwowskiej Katedry Greckokatolickiej Świętego Jana Chrzciciela. We wnętrzu Katedry Świętego Jerzego wierni z Przemyśla adorowali i modlili się przy kopii Całunu Turyńskiego oraz nawiedzili cerkiew św. Jozafata, w której znajdują się relikwie błogosławionego biskupa Mykołaja Czarnećkoho. >>>

Foto: STEPAN 

 


 


Copyright © 2002 ks. Stepan Bogdan

Electronic mail: bstepan@intertele.pl 

Last modified: listopada 14, 2003

Licznik odwiedzin: