ARCHIWUM
006
Archiwum
001
Archiwum
002
Archiwum
003
Archiwum
004
Archiwum
005
Archiwum
006
Archiwum
007 od 12-10-2002 do 21-11-2002
Archiwum
008 (21.11.2002
- 2003-01-12)
Archiwum
009 (2003-01-12
- 2003-07-28)
Archiwum
010 (10.08.2003-01.11.2003)
Przemyśl
(2002-11-24)
W
Soborze św. Jana Chrzciciela w Przemyślu, w dzień Święta Męczennika
Jozafata Kuncewicza,
wystawiono wiernym relikwie do adoracji. Rękę św. Jozafata
i Omoforion (rodzaj stuły, oznaka godności biskupiej,
najważniejszy, charakterystyczny element szat liturgicznych,
wyróżniających biskupów spośród innych duchownych).
Święty
Jozafat Kuncewicz
pochodził z Włodzimierza Wołyńskiego, z rodziny mieszczańskiej.
Urodził się około roku 1580. Jako młodzieniec udał się
na życzenie rodziców do Wilna, by przysposobić się do
zawodu kupieckiego. Tam zetknął się z gorliwymi duchownymi
i został wciągnięty w intensywne życie i sprawy młodej
unii. W 1604 r. przyjął z rąk metropolity Pocieja habit
bazyliański, a następnie święcenia subdiakonatu i
diakonatu. Spełniając początkowo zwykłe posługi w cerkwi,
oddał się potem studiom teologicznym, korzystając m.in. z
pomocy profesorów Akademii Wileńskiej. W 1609 r. został kapłanem
i objął kierownictwo nowicjatu. Rychło znalazł się też
na pierwszej linii walki, jaka rozgorzała pomiędzy
zwolennikami unii kościelnej a jej przeciwnikami. O jego osiągnięciach
tego czasu świadczy wymownie przydomek „duszochwat",
jaki mu zaczęto nadawać. O uznaniu współczesnych świadczą
też darowizny dla zakonu, składane na jego ręce. Dowodzi
tego również zaufanie przełożonych, którzy powierzali mu
coraz to ważniejsze stanowiska. W 1613 r. mianowano go
archimandrytą u św. Trójcy w Wilnie. W następnych latach
jeździł z metropolitą Ruskim do Kijowa. W r. 1617 został
ihumenem w Byteniu, dokąd przeniesiono nowicjat. W tym samym
roku otrzymał nominację na koadiutora połockiego. W kilka
miesięcy później zmarł arcybiskup Brodnicki i wówczas to
Jozafat nie mając jeszcze 40 lat został jego następcą. Nie
zmieniając swego skromnego trybu życia, rozwinął wówczas
na terenie olbrzymiej diecezji gorliwą działalność
duszpasterską, która w niejednym przypominała raczej orkę
misjonarską. Wiele troski okazywał duchowieństwu. Pozyskiwał
wielu, niemniej wzbierała także na sile akcja przeciwników,
spotęgowana zręczną działalnością Melecego Smotryckiego.
Sytuacja stała się szczególnie trudna w 1621 r., kiedy to
Jozafat był przez czas jakiś nieobecny, przebywając z
Rutskim na sejmie w Warszawie. Tu i ówdzie zaczynały się
tumulty i rozruchy. Jozafat stał się ofiarą jednego z nich.
Gdy 12 listopada 1623 r. przebywał w Witebsku, doszło do
demonstracji przed jego mieszkaniem, kiedy zaś wyszedł, aby
uspokoić tłum, dwóch ludzi napadło nań, potem ktoś z tłumu
dobił go dwoma strzałami w głowę. Ciało utopiono w Dźwinie.
Tak dokonała się Witebska tragedia, która stała się
poniekąd przełomem w dziejach unii. Rychło wszczęto postępowanie
prawne zmierzające do beatyfikacji. Dokonał jej jednak
dopiero Urban VIII (1642). Po rozbiorach kult Jozafata przygasł.
Ożywił się znowu w wieku XIX, kiedy to Pius XI uroczyście
go kanonizował (1867). Rząd carski kazał wówczas ukryć
relikwie świętego. Odnaleziono je dopiero w r. 1916 w Białej
Podlaskiej i wówczas to przewieziono je do Wiednia. Od r.
1949 znajdują się w bazylice św. Piotra w Rzymie. Jego ręka
jak również czerwonego koloru omofor, czyli naramiennik
znajdują się w Soborze świętego Jana Chrzciciela w Przemyślu.
ks.
Bogdan Stepan
Wspólne
modlitwy w Krasicach
(2002-11-21, 11.00)
(21
listopad - SOBÓR ARCYSTRATEGA
MICHAŁA I WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
MOCY NIEBIOS)
W
cerkwi greckokatolickiej p.w.
Arcystratega Michała w
Krasicach koło Przemyśla została
odprawiona uroczysta
Liturgia Święta przez Księdza
Mitrata Eugeniusza Popowicza -
Wikariusza Generalnego. Na
uroczystość odpustową do
Krasic przybył również
proboszcz
rzymsko-katolicki z
Krasiczyna - ks. kanonik Stanisław
Bartmiński oraz ks. Bogdan
Stepan -dziekan greckokatolicki
i Mirosław Sydor - prezes
towarzystwa Ukraińskiego
Narodowego Domu w Przemyślu.
Do starej cerkwi zbudowanej na
przełomie XVIII i XIX
wieku p.w.
Arcystratega Michała
przybyli wierni dwóch obrządków:
rzymsko-katolickiego i
grecko-katolickiego, Polacy i
Ukraińcy. Po Liturgii Świętej
wspólnie się modlono
za ofiary walk polsko-ukraińskich.
Dzisiejsze modlitwy w Krasicach
są pięknym przykładem
pojednania, przebaczenia i wspólnego
współistnienia narodów:
polskiego i ukraińskiego na
ziemi krasiczyńskiej.
foto
ks. Bogdan Stepan
Krasice
2002-11-21, 11.00
Święto
Ukraińskiej Szkoły im. ks.
Markijana Szaszkiewicza
w
Przemyślu. (2002-11-09)
Fotoreportaż
Andrzeja Stepana
|
|
|
Odpust
parafialny w Kobylnicy Wołoskiej (8-11-2002).
8
listopada w dzień męczennika Dymitra odbył się
odpust parafialny w Kobylnicy Wołoskiej. W uroczystościach
uczestniczyli księża: ks. Bogdan Stepan- dziekan
przemyski i ks. Jan Tarapacki - proboszcz. Wierni
modlili się w cerkwi podczas Liturgii Świętej, a w
godzinach popołudniowych zostały odprawione nabożeństwa
za zmarłych na cmentarzach w Kobylnicy Wołoskiej i
Ruskiej.
Cerkiew
w Kobylnicy Wołoskiej 2002-11-08 (foto ks. Bogdan
Stepan)
Pierwszego
listopada przypada rocznica śmierci Metropolity Andreja
Szeptyckiego.
Metropolita
Andrej Szeptycki (1901-1944). W ciągu 44 lat
kierował Cerkwią i był wielkim autorytetem dla ukraińskiego
społeczeństwa. W ciągu I i II wojny światowej, przeżył
siedem zmian rządów: rosyjskiego, austriackiego, ukraińskiego,
polskiego, radzieckiego, nazistowskiego i znów
radzieckiego.
Urodził
się 22 lipca 1865r. we wsi Przyłbice w województwie
lwowskim. Pochodził ze starodawnego rodu, który w XIX
wieku spolonizował się, a członkowie rodziny zostali
katolikami obrządku łacińskiego, posługującymi się
językiem francuskim. Nie zważając na sprzeciw ze
strony ojca decyduje się powrócić do swoich korzeni i
wstępuje do Bazylianów, aby służyć „wiejskiej”,
jak ją nazywali wówczas, Grecko-Katolickiej Cerkwi.
W
wieku 36 lat Andrej Szeptycki, posiadający niezwykłe
charyzmaty, zostaje Głową Ukraińskiej
Grecko-Katolickiej Cerkwi. Pracuje nad pogodzeniem różnych
etnicznyczh grup, zostawia w spadku wiele prac na temat
duchowości i społecznych problemów. Wypracowuje nowe
metody służby. Sprowadza na Ukrainę zakon
Redemptorystów i tworzy klasztory Studytów, a także
inne religijne zgromadzenia. Jest fundatorem szpitala,
Muzeum Narodowego, Akademii
Teologicznej. Udziela pomocy pieniężnej różnym
religijnym, kulturalnym i oświatowym organizacjom.
Metropolita
Andrej był mecenasem artystów, studentów i wielu
prawosławnych chrześcijan, a także pionierem w
sprawach ekumenizmu.
Władał
jęykiem jidisz tak dobrze, że bez problemów mógł
porozumiewać się Żydami. Podczas jego duszpasterskich
wizyt w różnych miastach żydowscy wierni witali go z
Torą. W czasach niemieckiej okupacji udzielił
schronienia setkom Żydów w swoim pałacu arcybikupim.
W
tym czasie metropolita pisze list pasterski „Nie
zabijaj”, który był śmiałym protestem przeciwko
zbrodniom nazistów.
Metropolita
Andrej zmarł 1 listopada 1944r. Obecnie trwa proces
jego beatyfikacji.
Grekokatolicy
pierwszego listopada porządkowali groby, palili
świece i modlili się za swoich bliskich - (2002-11-01)
W
Cerkwi Greckokatolickiej wierni modlą się za zmarłych
w drugi i trzeci dzień święta Zmartwychwstania Pańskiego
oraz w pierwszą niedzielę po Wielkanocy ("Tomyna
Nedila"), wtedy to procesyjnie wychodzi kapłan z
wiernymi po Liturgii Świętego Jana Złotoustego
na cmentarz i tam odprawia nad grobami "panachydę"
- nabożeństwo za zmarłych. Również w sobotę przed
Zesłaniem Ducha Świętego i w niedzielę Wszystkich Świętych
(tydzień po Pięćdziesiątnicy) w dawnej Galicji
wytworzył się zwyczaj modlitw za zmarłych, a
przede wszystkim za tych, którzy swoje życie poświęcili
w walce za ojczyznę.
Pomimo
tego, iż Cerkiew Greckokatolicka dnia pierwszego
listopada nie czci jako święta, wierni porządkowali
groby swoich bliskich, zapalali świece i modlili się.
Pielgrzymka
grekokatolików z Żuław do Korni na południu Polski. (
2002-10-26, 10.30)
W
sobotę 26 października do Korni, wsi położonej
niedaleko przejścia granicznego w Hrebennem,
przyjechali dawni mieszkańcy wysiedleni w 1947 roku w
ramach akcji "Wisła". W
Korniach znajduje się murowana cerkiew zbudowana 1910
roku, drewniana dzwonnica z XVII wieku i stary
cmentarz greckokatolicki - uporządkowany i ogrodzony
przez byłych mieszkańców z parafii św. Mikołaja
w Żelichowie na Żuławach. Wierni z okolic Gdańska
i Elbląga każdego roku przyjeżdżają do swojej
rodzinnej miejscowości na odpust parafialny św.
Paraskewji, aby uporządkować groby swoich bliskich.
Uroczystościom religijnym przewodniczyli księża: ks.
Bogdan Stepan - dziekan przemyski i ks. Jan Tarapacki -
proboszcz. >>>
KONCERT
JUBILEUSZOWY
na
Zamku Kazimierzowskim w Przemyślu.
30
- lecie artystycznej działalności Ukraińskiego Chóru
Męskiego „Żurawli”
(1972-2002)
FOTOREPORTAŻ
>>>
NAGRODY
POJEDNANIA - KRASICZYN
2002-10-19(15.00)
W
Krasiczyńskim Zamku koło Przemyśla w sobotę 19 października
wręczono Nagrody Pojednania. W
tym roku zostali nagrodzenia: Jack Kuroń, Mykoła
Riabczuk i Polsko-Ukrainski Batalion. Kapituła
"Nagrody Pojednania" ustanowiona została w
2000 roku. Tworzą ją wybitni przedstawiciele Kościoła,
świata nauki, kultury, polityki i mediów. Nagrodę
Pojednania otrzymują osoby lub organizacje, których
działalność służy partnerskim i
przyjacielskim stosunkom polsko-ukraińskim. W ubiegłym
roku Nagrody Pojednania otrzymali: profesor
Iwan Wakarczuk - rektor Uniwersytetu im. Iwana Franki we
Lwowie i profesor Jerzy Kłoczowski z KUL.
Uroczystego
wręczenia nagród w Krasiczynie dokonał Kardynał
Lubomyr Huzar - Patriarcha, zwierzchnik Kościoła
Greckokatolickiego. >>>
II
Międzynarodowa Konferencja - Przemyśl , 18 19 październik
2002
W
Przemyślu rozpoczęła się dwudniowa II Międzynarodowa
Konferencja - Stosunki polsko-ukraińskie w zmieniających
się uwarunkowaniach europejskich. Organizatorami
Konferencji są: Wyższa Szkoła Administracji i Zarządzania
w Przemyślu, Lwowski Narodowy Uniwersytet im. Iwana
Franki i Kapituła Nagrody Pojednania. Podczas
uroczystego otwarcia Konferencji w auli Wyższej
Szkoły Administracji i Zarządzania w Przemyślu
do uczestników i zaproszonych gości słowo wstępne
wygłosił Metropolita Przemysko-Warszawski Arcybiskup
Jan Martyniak. >>>
Przemyśl,
2002-10-18, 14.00
Foto:
STEPAN
Kardynał
Camillo Ruini w Lublinie.
(16.10.2002).
W
Lublinie przebywał kardynał Camillo Ruini, przewodniczący
Konferencji Episkopatu Włoch, który w środę otrzymał
tytuł doktora honoris causa KUL. Kardynał Camillo
Ruini otrzymał tytuł doktora honoris causa
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego jako wyraz najwyższego
uznania dla działalności naukowej w dziedzinie
teologii i filozofii, dla wielostronnej działalności
kościelnej, talentu administracyjnego, jak również
pastoralnej i dyplomatycznej troski o sprawy Kościoła
powszechnego. Uczestniczący w uroczystości minister
ds. integracji europejskiej Włoch, Rocco Buttiglione,
podkreślił zasługi kardynała Ruiniego w
upowszechnianiu nauki papieża we Włoszech.
W
godzinach rannych Kardynał Ruini w obecności
Metropolity Przemysko-Warszawskiego Arcybiskupa
Jana Martyniaka odwiedził Greckokatolickie Seminarium w
Lublinie.
Obchody
Święta Matki Boskiej Opiekuńczej w Komańczy (Pokrow
Preswiatoi Bohorodyci - 14 październik).
W
Dekanacie Przemyskim uroczystościom Święta
Matki Boskiej Opiekuńczej przewodniczył Jego
Ekscelencja Arcybiskup Jan Martyniak Metropolita
Przemysko Warszawski. W Komańczy
14 października o godzinie 10.00 Jego
Ekscelencja Arcybiskup Jan odprawił Liturgię Świętą
wraz z Wikariuszem Generalnym Eugeniuszem Popowiczem i
księżmi przemyskiego i krakowsko-krynickiego dekanatów.
W tym dniu zgodnie z tradycją Kościoła
Greckokatolickiego wierni modlili się na grobach żołnierzy,
którzy walczyli o niepodległość i wolność
narodu ukraińskiego. >>>
Opozycja
i rząd na Ukrainie muszą przyjąć program, który będzie
korzystny dla całego państwa - uważa kard. Lubomyr
Huzar.
15
października, zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła
Greckokatolickiego otrzymał w Lublinie medal Unii
Lubelskiej. Kard. Huzar uczestniczy w konferencji
"Ukraina w Europie", która rozpoczęła się
w Warszawie.
-
Największa trudność dotyczy teraz woli porozumienia
między opozycją a rządem na Ukrainie - powiedział
kardynał. Jego zdaniem, ani opozycja ani władza nie
potrafiły przekonać narodu, że naprawdę pracują na
korzyść państwa. - Nie ma jasnego, czystego programu
działania na rzecz całego narodu, bogaci stają się
jeszcze bogatsi, a biedni jeszcze biedniejsi.
15
października kard. Huzar otrzymał medal Unii
Lubelskiej z rąk prezydenta Lublina Andrzeja
Pruszkowskiego. Na życzenie laureata spotkanie rozpoczęła
modlitwa w intencji pojednania polsko-ukraińskiego w
kaplicy Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim. - Europa
musi oddychać dwoma płucami, ale nie powinniśmy też
zapominać, że Europa potrzebuje jednego serca. Za różnymi
sposobami naszego życia powinno stać jedno
zrozumienie, że stoimy na gruncie tradycji chrześcijańskiej
- powiedział laureat.
Medal
ustanowiono w 1999 roku, w 430. rocznicę podpisania
Unii Lubelskiej. Przyznawany jest osobom szczególnie
zasłużonym dla realizacji idei dialogu Wschodu i
Zachodu. Otrzymał go m.in. Romano Prodi.
KAI
(mj //mr)
Pielgrzymka
do lwowskiej Greckokatolickiej Katedry Świętego
Jerzego - 12-10-2002.
12
października br proboszcz Soboru św. Jana
Chrzciciela w Przemyślu ks mitrat Eugeniusz
Popowicz zorganizował pielgrzymkę do lwowskiej Katedry
Greckokatolickiej Świętego Jana Chrzciciela. We wnętrzu
Katedry Świętego Jerzego wierni z Przemyśla adorowali
i modlili się przy kopii
Całunu Turyńskiego oraz nawiedzili cerkiew św.
Jozafata, w której znajdują się relikwie błogosławionego
biskupa
Mykołaja Czarnećkoho. >>>
Foto:
STEPAN
|